یعنی باور کنم؟!

یه جوری  دوستش دارم که دلم میخواد برم پیداش کنم محکم بچلونمش...
بعد چند هفته اعصاب خوردی رفتار اون شبش بدجوری حالمو خوب کرد...یه جوری که کاملا انرژی گرفتم  باز میگم و میخندم و کار میکنم و همه چیو میگیرم به هیچ کجام!
کاش همیشه همینجوری بودی....
میدونم گرفتاری...باید خونه تو عوض کنی و خونه یی که تا پارسال با صد تومن رهن میکردی الان باید با دویست تومن رهن کنی...
میدونم ولی اونشب یه حس عجیبی  ازت داشتم که نمیدونم توهمات خودم بود یا واقعا اون حس از سمت تو بود...تویی که یهو بعد 8 ماه واسه اولین بار قبل خواب دست منو گرفتی و خوابیدی...
تویی که کلی ازم تعریف کردی...گفتی تو همه  چی داری....تو فلانی...تو اینجوری ای...
هم میترسم باورش کنم اینکه ممکنه چیزی ته قلبت لرزیده باشه هم دوس دارم باور کنم...
یعنی باور کنم کم کم داره همه چی خوب میشه؟
باور کنم این گرفتاری خونه عوض کردن تو تموم که بشه فصل جدیدی پیش رومونه؟
باور کنم اون خانومه بهم راست گفت که تو به کسی که عاشقشی میرسی چون قلب پاکی داری؟
باور کنم یه روزی میاد که تو باشی،نری،بمونی...
بتونم راحت بهت بگم دوستت دارم.دلم برات تنگ شده...
بازم با هم بریم بیرون....بریم پیش دوستامون...دیگه مجبور نباشم قایمت کنم....
یعنی میشه؟
کاش بشه لعنتی ترینم.کاش بشه!

ادامه نوشت:عاشقت میشم دوباره!عاشق اونی که نیست!

خسته تر از خسته!...